Het is alweer een hele tijd geleden dat ik, Marjanne Oomen, Bali voor eerst bezocht: 2007 om precies te zijn. In de eerste jaren heb ik afwisselend als fysiotherapeut in Nederland en in Indonesië gewerkt. Doordat ik in Nederland op veel verschillende werkplekken actief ben geweest, heb ik met veel teams, patiëntengroepen en specialisten mogen werken. Deze mogelijkheid om in een multidisciplinair team te kunnen werken, begon ik in Indonesië op een gegeven moment erg te missen. Gelukkig heb ik in de afgelopen jaren kunnen zien dat Indonesië op het gebied van gezondheidszorg grote veranderingen heeft ondergaan. Desondanks is het vaak voor de inwoners nog onduidelijk welke (revalidatie) mogelijkheden er op welke plekken geboden worden. Aangezien de ontwikkeling op (para)medisch gebied heel snel gaat, zou een samenwerking en structuur die in Nederland al zo gewoon is, hier in Indonesië een aanzienlijke meerwaarde kunnen zijn.
Deze constatering was voor mij DE aanleiding om te starten met het ontwikkelen van “Stepping Stones” voor de kinderen en healthcare professionals die betrokken zijn bij deze kinderen.
Met de start van Stepping Stones Bali ben ik bij verschillende stichtingen geweest en heb in kaart gebracht wat ze doen en wat er nog gemist wordt. Hieruit kwam naar voren dat met name ouders vaak te laat komen als hun kind een probleem heeft en dat een stichting vaak maar een deel van het probleem kan (ver)helpen. Ook vroeg ik me af waarom er zoveel kinderen (en ouders) met een beperking zijn die niet weten waar ze de juiste hulp kunnen krijgen. Is deze zorg niet aanwezig? Er zijn, naast de gezondheidszorg binnen de structuur van de overheid van Bali, zoveel stichtingen die hulp bieden voor verschillende beperkingen. Echter had ik het gevoel dat er nog zoveel meer zorg nodig is om een complete begeleiding te kunnen hebben voor kinderen met een beperking.
De laatste jaren is er veel gebeurd in Bali en bij Stepping Stones Bali. Zo ben ik getrouwd met mijn Balinese man Putu Supertama en hebben we 2 kinderen gekregen. Het is me telkens weer opgevallen dat de cultuur, gebruiken, en tradities compleet anders zijn dan in Nederland en een grote invloed hebben op het leven hier in Bali. Ik heb van dichtbij mee kunnen maken hoe een baby wordt begeleid en gevolgd in de ontwikkeling. Het is me opgevallen dat je sterk in je schoenen moet staan om de vragen te durven stellen die je hebt. Mijn kinderen zijn gelukkig gezond geboren maar ook ik heb veel vragen (gehad) over bijvoorbeeld de groei en ontwikkeling. Dit zullen alle ouders herkennen zeker wanneer hun kind een andere ontwikkeling laat zien. Dit heeft me weer gesterkt in het belang van goede vroeg signalering van een probleem en goede begeleiding van ouders om tot de beste hulp te komen.
Een duidelijk voorbeeld voor mij is het kind met een klompvoet. Deze zorg wordt al door veel medische hulpverleners in Indonesië, in Bali gegeven, maar de sleutel tot succes is samenwerking met alle betrokken hulpverleners en ouders. Hiermee is het verschil te maken dat vroeg signaleren en samenwerken HET verschil maakt voor het kind en de omgeving. Dat is wat voor mij het werken hier zo mooi maakt.
Nederlands 
English